احمد تنویر، مدیر مسئول مجله حقیقت
درحالی‌که مذاکرات در دوحه پایتخت کشور قطر جریان دارد و تیم‌های مذاکراتی مشغول رایزنی و یافتن راه‌حل درست و منطقی برای نجات کشور هستند؛ دنیا اخلاص و توانمندی مجاهدین امارت اسلامی را با چشم سر مشاهده کرد که مجاهدین امارت اسلامی تا چه حد اهل گفتمان، منطق و بینش سیاسی بوده و تا چه اندازه متعهد به اصول اخلاقی و تعهدات هستند تا جائیکه به خاطر منافع علیای کشور سعی در رفع چالش‌ها داشته و با صبر، متانت، شجاعت و حوصله‌مندی قضایای کشور را در موارد مختلف زیر بحث و غور گرفته و با پشتکار تمام جریان‌ها را به بحث و تبادل نظر گرفته و می‌گیرند.
هرچند طبق تعهد دوحه باید مذاکرات روند سریع‌تر را طی می‌کرد و تاکنون به نتایج بهتر منجر می‌شد و به قضایای مهم‌‌تر کشور پرداخته شده و مطابق با تحولات گام برداشته می‌شد اما متأسفانه ادارهٔ کابل که از بدو امر ساز مخالف کوک کرده بود تا اکنون همان‌گونه رفتار کرده و مشکلات عدیده در پیرامون پیشرفت مذاکرات ایجاد نمود؛ مشکلاتی مثل مخالفت صریح با پیمان در نخست و سپس مخالفت با مواد آن و بعدازآن هم ایجاد مزاحمت و مشکلات در روند کاری پیمان؛ مثل رهایی ۵۰۰۰ زندانی مجاهدین که ادارهٔ کابل حسب عادت همیشگی خود در چندین نوبت مخالفت خود را صریحاً اعلان کرد اما ازآنجاکه امارت اسلامی با امریکا به توافق رسیده بود و مطابق با آن باید عمل می‌شد مخالفت‌های آنی و گاه احساساتی و پریشان‌حالی ادارهٔ کابل گاه سبب می‌شد ماه‌ها سلسلهٔ رهایی زندانیان متوقف بماند.
بعدازآن که گام مهم (آزادی ۵۰۰۰ زندانی مجاهد) برداشته شد امارت اسلامی خیلی سریع آمادگی خود (مطابق وعدهٔ که از قبل داده بود) برای مذاکرات بین‌الافغانی اعلان نمود و در ادامهٔ کار اگر در روند مذاکرات، کندی و یا سکتگی ایجاد شد آن‌هم به خاطر نداشتن میکانیزم صحیح و مورد اتفاق از سوی ادارهٔ کابل بود؛ یعنی بازهم این جهت مخالف بود که طبق عادت، مزاحمت کرده و دنیا با چشم سر مشاهده کرد که چه کسانی در روند صلح اختلال ایجاد می‌کند و چه کسانی واقعاً به گونهٔ عملی و صادقانه به دنبال تحقق صلح واقعی در کشور خود هستند.
بعد از شروع مقدمهٔ مذاکرات بین‌الافغانی (در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۰) در حضور نهادها و مقامات کشورهای مختلف در سطوح بلند که مشترکاً از پروسهٔ مذاکرات استقبال کرده و آن را نقطهٔ عطفی برای کشور و آیندهٔ افغانستان تلقی کردند؛ متأسفانه بازهم این ادارهٔ کابل بود که بر شیوهٔ کاری نزدیک به سه ماه چانه‌زنی کرده و آخرسر هم همان‌جا رسیدند که امارت اسلامی از روز نخست در شروع مذاکرات به آن اشاره کرده بود.
اکنون با تحولات جدید در امریکا و شرایط سیاسی و نظامی افغانستان و با در نظرداشتن تعهد صادقانهٔ امارت اسلامی به پیمان دوحه، می‌طلبد که تمام جهت‌ها شرایط حاضر را درک کرده و با رعایت اصول برای خاتمهٔ اشغال عملی در کشور تلاش کرده و برای نجات از بحران کوشش کنند و به‌جای برجسته‌کردن منافع شخصی، گروهی و حزبی به آرمان والای ملت خویش (که همانا نجات کشور از زیر یوغ استکبار، اقامهٔ نظام شرعی و اعادهٔ حیثیت و عزت واقعی ملت مظلوم افغانستان است) توجه کرده و به آن احترام بگذارند و آنچه را که امارت اسلامی افغانستان با قربانی و جان‌فشانی‌های فراوان به دست آورده پاس داشته و به‌خاطر مردم و کشور عزیز خود از ماندن در گذشته بیرون شده و با امید به آینده برای ساختن افغانستان آزاد، آباد و آمدن نظام عدالت‌محور و مقدس اسلامی تلاش بکنند.
بدون تردید همان‌گونه که مجاهدین امارت اسلامی از اوایل آغاز مذاکرات با آمریکایی‌ها تا شروع مذاکرات بین‌الافغانی با تقسیم‌بندی معضلهٔ افغانستان به دو بُعد خارجی و داخلی؛ پس از آنکه موفقانه بُعد خارجی قضیه را حل کردند اکنون بدون مداخلهٔ خارجی‌ها بُعد داخلی قضیه را نیز حل‌وفصل می‌توانند و این مهم دور از دسترس نیست درصورتی‌که جهت مقابل واقعاً به درک درست از وضعیت مجاهدین امارت اسلامی و مشکلات کشور خویش برسد.
شماره جدید مجله حقیقت را از لینک ذیل داونلود و مطالعه نمائید :